Achteromkijken is niet verboden

Leef in het NU, de kracht van NU, NU moet je leven, in het NU gebeurt het… Zomaar wat uitspraken uit de literatuur. Uitspraken die je uitnodigen tot bewustzijn, tot het besef dat je alleen in het nu leeft en het verleden niet is te veranderen en je niet weet wat de toekomst zal brengen. Ik kan en wil daar ook zeker niets tegen in brengen. Leven in het nu, betekent voor mij, verantwoordelijkheid nemen voor je eigen lot, dat in het nu leren dragen. Tegelijkertijd kan het echt geen kwaad om af en toe eens achterom te kijken.

Leef in het NU, de kracht van NU, NU moet je leven, in het NU gebeurt het… Zomaar wat uitspraken uit de literatuur. Uitspraken die je uitnodigen tot bewustzijn, tot het besef dat je alleen in het nu leeft en het verleden niet is te veranderen en je niet weet wat de toekomst zal brengen.

Ik kan en wil daar ook zeker niets tegen in brengen. Leven in het nu, betekent voor mij, verantwoordelijkheid nemen voor je eigen lot, dat in het nu leren dragen. Tegelijkertijd kan het echt geen kwaad om af en toe eens achterom te kijken.

Alleen leven in het nu en dat wat geweest is geen plek geven, niet op waarde schatten of zelfs ontkennen, geeft vaak onrust in het nu.

Niet begrijpen waar je vandaan komt en de impact is van jouw verleden op het heden onderschatten op het heden, zorgt vaak voor patronen die je lijken tegen te houden om in het nu te leven, laat staan de stap naar de toekomst te zetten.

 

Zelf was ik iemand die altijd vooruitkeek en eigenlijk weinig stil stond bij waar ik vandaan kwam. Ik ging maar door, er was altijd wel iets te doen, iets te bereiken, iets in controle te houden. Mijn dagen waren meer dan gevuld. Veel werk, veel sociale contacten, veel beweging. Niks mis mee zou je zeggen… Klopt in de basis is er niks mis met veel uit het leven halen. Maar als het een doel op zich wordt, lijkt het zijn waarde voorbij te streven. Onderweg naar het volgende, hield me zeker niet in het nu, daar kon ik blijkbaar niet lang zijn. Waar ging ik steeds heen? Of anders gezegd, waar ging ik van weg?

 

Ik ging weg van de lessen uit het verleden. Ik ging voorbij aan de wijsheid van alles wat voor mij ging. Ik ging weg van de essentie, van mijn essentie. Ik werd me bewust dat ik wel in beweging was, maar eigenlijk helemaal niet zo goed wist waar ik dan naartoe ging en waarom. Ik realiseerde me dat ik eigenlijk helemaal niet aan het stuur zat van mijn eigen leven. Ik koos niet heel bewust voor in beweging blijven, de “streber/resultaatgerichte” in mij nam het over. Die bracht me overigens ook best ver, omdat dit deel ook goed kon samenwerken met de “doorzetter” en met het “verantwoordelijke” in mijzelf.

 

Resultaat, als ik eenmaal was waar ik naar op toe leek te zijn, voelde het niet bevredigend. Ik bleek naar iets op zoek te zijn, wat niet te vinden was. Dit veroorzaakte onrust, onvrede, verdriet en zwaarte. Als het niet in de toekomst te vinden was, als ik in het nu niet een bevredigend gevoel kon ervaren, dan moest ik blijkbaar toch een stapje terug in de tijd.

Waar had ik besloten dat alleen vooruitkijken voor mij een optie was, waarom had ik dat besloten. Op welk moment ben ik de delen in mezelf die me de rust gunnen te genieten van het nu, die me helpen om keuzes vanuit mijn eigen behoeftes te maken en die me in staat stellen grenzen aan te geven, gaan ontkennen?

 

Daar begon mijn reis naar mijn eigen essentie. Een reis waarin ik veel tijd met mezelf heb doorgebracht, een reis waar ik mezelf tegen kwam en opnieuw kennis met mezelf maakte. Bij een reis denk je wellicht aan vakantie, nou ik kan je zeggen, als ik van te voren had geweten wat voor reis dit was, had ik wellicht een andere bestemming uitgekozen.

Terugreizen in de tijd om volledig in het nu te kunnen leven vraagt namelijk lef, uithoudingvermogen en vertrouwen. Het gaat niet vanzelf, ik kon dit ook niet allemaal zelf. Er waren veel gidsen op mijn pad, vrienden, coaches, psychologen, trainers, ex-partners, boeken, etc. Iedereen had een functie, die ik overigens niet altijd op dat moment op waarde kon schatten. Maar zo in het nu terugkijkend naar mijn reis, is elke stap de moeite waard geweest, heeft iedere gids een bijdrage geleverd aan mijn proces. En nog steeds kijk ik af en toe terug, haal ik kennis op uit het verleden om in het heden te snappen waarom iets juist nu op mijn pad komt.

 

Dus, achteromkijken is niet verboden. Sterker nog je komt niet vooruit als je af en toe niet even achteromkijkt. Ik kijk graag samen met je terug, zodat jij in het NU volop in contact kan zijn met jouw behoeftes, verlangens, met jouw OER essentie.

Individuele Systemische                                                                Organisatieadvies &                 Relatie coaching

          Coaching                                                                                  Team coaching

                                                                                                                

TIEN-Spirit

Copyright © 2023 TIEN-Spirit